کارشناسی مشاوره و سرگروه آموزشی مشاوران

گازمن و بوش(2007) راهکارهایی را برای والدین مطرح کرده اند که عبارتند از : 1)به نوجوانان خود گوش دهید : نکته مهمی‌است که والدین بتوانند به نوجوانان خود گوش دهند.والدین باید بشناسند و احترام بگذارند به مسائلی که نوجوانان بازگو می‌کنند.والدین اغلب از احساس فرزندان و مشکلاتی که آنها با آن روبرو هستند بی خبرند یا آنرا کم اهمیت تلقی می‌کنند. 2)عمل در لحظه‌ی قابل تعلیم : صحبت کردن با نوجوانان اغلب به صورت نفر به نفر و جدی صورت نمی‌گیرد.لحظات قابل تعلیم بهترین زمان در طول روز برای صحبت کردن است و می‌توانند در زمان‌های متفاوتی در روز باشند مانند موقع انجام فعالیت‌های مشترک درخانه . والدینی که آگاه هستند و احساس می‌کنند که نوجوان احتیاج به صحبت کردن دارد بدنبال این لحظات قابل تعلیم می‌باشند.این موقعیت‌ها در دراز مدت مهمتر از یک سخنرانی بلند مدت هستند. 3)انتظارات واضح داشتن : نوجوانان نمی‌توانند فکر والدین خود را بخوانند به همین دلیل مهم است که والدین به وضوح درباره‌ی انتظاراتشان از رفتارها و ارزشها با نوجوانان ارتباط برقرار کنند.والدین نیاز دارند که با فرزندان خود صحبت کنند که چه چیزی درست و چه چیزی اشتباه است. 4)تمرکز بر آنچه که مهم است: بلوغ زمان جستجوی هویت و تجربه‌ی وظایف مختلف می‌باشد.این زمان ممکن است برای والدین گیج کننده و عصبانی کننده باشد. عوامل راهنما :در مورد مواردی که کودک شما یا والدین دیگر کودکان را مستقیما به خطر نمی‌اندازد حساس نشوید. والدین می‌بایست نگرانی کنترل و حفظ امنیت باشند. قوانین ایمنی نیازمند توضیح شفاف و الزام ثبات می‌باشد. 5)عدم تمایل به مشهور بودن : لازم است که به یاد داشته باشیم پدر و مادر بودن(نه رفیق بودن)اولین نقش والدین است.این مسئله مهم است که از اصرار به انجام ترجیحات آنها(نوجوانان) و تلاش در جهت خوشایند آمدن آنها جلوگیری شود. )از صحبت‌های بدون کاربرد جلوگیری شود. این به معنی خودداری کردن والدین از مواجهه با فرزندانشان نیست.منظور بحث‌هایی است که اهدافی را دنبال نمی‌کنند و ممکن است خصومت به دنبال داشته باشد. 7)مؤدب باشید والدین از اینکه نوجوانان با آنها بی ادبانه برخورد کنند رنجیده خاطرمی‌شوند.اما باید مراقب باشتدکه آنهانیزهمچون فرزندانشان رفتارنکنند.والدین باید مراقب باشند که با حرفهایشان ته نوجوان حمله نکنند. 8)به نوجوانان کمک کنیم از طریق تجربه یاد بگیرند : والدین نمی‌توانند به صورت 24 ساعته نوجوانان خود را زیر نظر بگیرندو یااینکه آنها را از هر خطری را محافظت کنند. هنگامی‌که شرایط نامناسب پیش می‌آید والدین می‌بایست از آن شرایط برای یاد دادن مسائل از طریق تجربه استفاده کنند. گاهی وقتها مواجهه با شرایط و کار کردن خود آنها رفتارهایی را به آنها القا می‌کند که از هر سخنرانی بسیار موثرتر است. 9)تشویق کردن به مشارکت در فعالیت‌های مثبت : امروزه،فعالیت‌های زیادی وجود دارند که نوجوانان می‌توانند به آنها مشغول شوند بطوری که آنها را تشویق می‌کند شایستگی‌های خود را پیشرفت دهند و لذت ببرند. اگر نوجوانان شایستگی‌های خود را در جهت مثبتی رشد دهند احساس خوب بودن و پذیرفته شدن خواهند داشت. 10)به جوانان کمک کنید که تصمیمات درست بگیرند : والدین نمی‌توانند در همه حال،به فرزندانشان کمک کنند که انتخاب درستی داشته باشند، بنابراین این مسئله مهم است که نوجوانان را به مهارت‌های مورد نیاز برای اتخاذ تصمیم‌های خودشان مجهز کنیم. یکی از مهارت‌های مهم در تصمیم گیری ارزیابی سودمندی و هزینه‌ها ست. نتیجه گیری : صدمات و خسارت‌های جبران ناپذیررفتارهای پر خطر نوجوانان و بالا بودن هزینه‌های زمانی و مالی اقدامات تغییر رفتار در سطح فردی و اجتماعی ،پیشگیری را بهترین رویکرد برای کاهش رفتارهای پرخطر و تهدید کننده در سطح جامعه می‌باشد(سلیمانی نیا،1384) .نوجوانان اغلب برای اتخاذ رفتارهای پرخطر مستعد می‌باشند.بنابراین والدین و دیگر افرادی که به انها توجه دارند نیازمند حمایت از نوجوانان می‌باشند.والدین باید انتظاراتشان را به وضوح نشان دهند و باید کمک کنند تا نوجوانان در تشخیص خطرات مجهز شوند و اعتماد به نفس را در آنها افزایش دهند تاآنها بردباری داشته باشند در برابر فشارهای بیرونی که شاید منجر به نتایج منفی می‌شود(گازمن وبوش،2007)